کد مطلب:19456 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

زهد پيشه نمودن به منظور صفاي روح و ترك همه چيز ، حتّي واجبات ! پشتوانه مستندي در مكتب دارد يا نه ؟

انسان پس از تفكر و شناخت به ايمان رسيده ، مقيد به آداب ديني مي گردد . ( تقوي ) حاصل بعدي اين سلوك ديني زهد است ؛ يعني استمرار اين دين داري و التزام ، بر انسان واجب مي كند كه بار خويش را سبك كند و براي حفظ دين و اعتقادات ، از دنيا پرستي و مادي گري افراطي بپرهيزد اين استغناء روحي همان زهد است . زهد ، عدم وابستگي به ماديات است . آيا يك كوهنورد ، براي رسيدن به اوج مي تواند صدها كيلو بار و بنديل را ولو نياز داشته باشد ، با خود به كوه ببرد ؟ اينجاست كه زهد اسلامي معنا پيدا مي كند ؛ يعني مؤمن اگر از دنيا هم بر مي دارد براي مقصد بلند خويش است . اين زهد هيچ ارتباطي با ترك واجبات ندارد ، مگر تسليم آموزش هاي غلط تصوف مصطلح ، شده و كوركورانه بحثي را بپذيرد تأمل در اين سؤال براي همه نتيجه بخش است . آيا علي « عليه السلام » كه بعد از رسول الله « ص » كسي به صفاي روح او نرسيده ، در حال انجام واجبات به شهادت نرسيد ؟ آيا مي توان از امام « عليه السلام » جلو افتاد ؟